Een productiemedewerker is langdurig ziek. Bij einde dienstverband ontstaat discussie over het resterende verlofsaldo. Volgens de werkgever is het 61 uur negatief en volgens de medewerker 131 uur positief. Geschilpunt is de vraag of de werkgever de vakantiedagen wegens collectieve bedrijfssluitingen tijdens de zomer en kerst terecht heeft afgeboekt op het verlofsaldo van de medewerker. Hoe oordeelt de rechter?
Standpunt medewerker
De medewerker voert aan dat hij niet schriftelijk heeft ingestemd met het inleveren van verlofdagen voor de collectieve bedrijfssluitingen. Deze schriftelijke instemming was wel vereist op grond van de wet. Voor zover er al schriftelijk afgesproken zou zijn dat de medewerker jaarlijks in de zomer en rond de kerst vanwege een collectieve bedrijfssluiting verlofdagen op zou nemen, geldt dat de werkgever vanwege de ziekte van de medewerker opnieuw expliciet toestemming had moeten vragen om die dagen als verlofdagen in plaats van ziektedagen aan te merken. Dat is niet gebeurd. De medewerker heeft hiervoor dus geen toestemming gegeven.
Standpunt werkgever
De werkgever voert aan dat het bedrijf altijd drie weken gesloten is in de zomerperiode. Er werkt dan niemand. Dat geldt ook voor de kerstperiode. Deze collectieve bedrijfssluitingen zijn al jaren vast onderdeel van het bedrijfsbeleid. De afspraken over het opnemen van verlof tijdens de collectieve bedrijfssluitingen waren al gemaakt voordat de medewerker ziek werd.
Overwegingen rechter
De werkgever stelt dat er afspraken zijn gemaakt over een collectieve bedrijfsvakantie. Volgens de werkgever zijn de collectieve bedrijfsvakanties in de zomer en rond kerst al jaren vast onderdeel van het bedrijfsbeleid. De werkgever heeft deze stelling niet met stukken onderbouwd. Uit niets blijkt dat er een schriftelijke afspraak ligt over de gestelde collectieve bedrijfsvakanties.
Ook als de werkgever een schriftelijke afspraak over de collectieve bedrijfsvakanties zou laten zien, zou hij er nog niet zijn. In dit geval was de werknemer namelijk ziek in de periodes waarover partijen een discussie hebben. Dan gelden de bijzondere regels over het opnemen van vakantie door een zieke werknemer.
De werkgever heeft gesteld dat de afspraken over een collectieve bedrijfsvakantie al van kracht waren voordat de medewerker ziek werd. Daar blijkt niet uit dat is afgesproken dat de collectieve bedrijfsvakantie ook als vakantie zou gelden voor een zieke werknemer. De werkgever heeft dat ook niet aangevoerd. Een dergelijke afspraak bij voorbaat zou bovendien alleen kunnen gelden voor de bovenwettelijke vakantiedagen. Ook blijkt niet dat in dit geval – dus toen de zomersluiting en de kerstsluiting voor de deur stonden – met deze medewerker is afgesproken dat er vakantiedagen zouden worden afgeschreven. En de instemming van een zieke werknemer om ziektedagen als vakantiedagen aan te merken is wel nodig.
Oordeel rechter
Nu niet is gesteld of gebleken dat de werkgever met de medewerker de afspraak heeft gemaakt dat de collectieve bedrijfssluitingen ook tijdens zijn ziekte zouden worden aangemerkt als vakantie, wijst de rechter de vordering van de werknemer tot betaling van vakantiedagen toe.
De werkgever moet de openstaande verlofuren ter waarde van ruim € 2.300, plus wettelijke verhoging van 10% hierover en de wettelijke rente aan de medewerker betalen.
Let op: Als de werkgever ziektedagen als vakantiedagen wenst aan te merken is te allen tijde instemming van de werknemer nodig, ook als het gaat om de gebruikelijke bedrijfssluiting. De bewijslast van deze instemming ligt bij de werkgever.
