In een arbeidsovereenkomst wordt vaak bepaald dat overuren die niet expliciet op verzoek van de werkgever worden gemaakt niet worden vergoed, dus deel uitmaken van het overeengekomen salaris. Maar wat nu als in zo’n situatie de werknemer structureel 25 tot 50 procent meer werkt dan de overeengekomen arbeidsduur. Kan de werkgever dan betaling van overuren weigeren?
Een recente uitspraak van gerechtshof ’s Hertogenbosch geeft antwoord.
Het ging om een assistent bedrijfsleidster die eerst zes en daarna achttien maanden in een café werkte. De overeengekomen arbeidsduur was 38 uur per week. Feitelijk werkte ze echter structureel 25% tot 50% meer dan die 38 uur per week. Ze bepleit achteraf dat het naar maatstaven van redelijk en billijkheid onaanvaardbaar is dat de werkgever met een beroep op de arbeidsovereenkomst betaling van de overuren weigert.
Urenregistratie
De werkneemster heeft zelf een exacte urenregistratie bijgehouden. De werkgever niet. Dus kan hij niet aannemelijk maken dat het overzicht van de werkneemster niet klopt. Ook kan hij niet achteraf stellen dat ze structureel onnodig te veel uren maakte. Daarop had hij de werkneemster bij het maken van die uren kunnen wijzen, als hij de uren had bijgehouden.
Niet op verzoek
De werkgever voert aan dat de opgevoerde overuren niet op zijn verzoek zijn gemaakt. Dat klopt. In de arbeidsovereenkomst staat dat overuren niet worden vergoed, behalve als ze op verzoek zijn gemaakt. Dat er ongevraagde overuren zijn, is dus onderkend. Bovendien kreeg ze een tijdframe waarin ze haar werkzaamheden moest doen, dat al ruimer was dan de overeengekomen 38 uur per week.
Tien procent overwerk is normaal
De rechter overweegt dat de werkneemster dus heeft moeten begrijpen en ook heeft aanvaard dat enige mate van overwerk in het bedongen loon was inbegrepen. Dat deel begroot de rechter billijkheidshalve op 10% van de overeengekomen arbeidstijd. Daarom vermindert de rechter de wegens overwerk gevorderde bedragen met 10%.
Vakantietoeslag
Als niet anders is overeengekomen of in een cao vastgelegd, vormt de vergoeding voor overuren volgens de rechter loon waarover de vakantietoeslag wordt berekend.
Uitkomst
In deze zaak krijgt de werkneemster meer dan € 14.000 nabetaald aan overwerkloon en de vakantietoeslag daarover.
Tip: Voor een werkgever is het van groot belang om een omschrijving van overwerk en de overwerkvergoeding helder vast te leggen. Bovendien moet de werkgever alle gewerkte (over)uren via een tijdregistratiesysteem bijhouden. Zo kan ook worden vastgesteld of het uurloon niet onbedoeld lager is dan het wettelijk minimumloon.
