Een kassamedewerkster bij een landelijke bouwmarktketen scant haar eigen voordeelpas als klanten geen voordeelpas aanbieden. Zo spaart ze voordeelcoupons waarmee ze met korting producten van de bouwmarkt koopt. Eind januari deelt ze haar leidinggevende mee dat ze zwanger is. Binnen twee weken ontslaat de bouwmarkt haar op staande voet wegens fraude en/of diefstal.
De rechter vindt dat het gedrag van de medewerkster inderdaad een dringende reden oplevert om de arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen.
In het huishoudelijk reglement is bepaald dat de kaart strikt persoonlijk is en uitsluitend dient te worden gebruikt tijdens een aankoop van de pashouder. Bovendien gebruikt de bouwmarkt de gegevens die uit het scannen van de klantenpassen worden verkregen voor commerciële doeleinden. Deze gegevens worden onbetrouwbaar door de handelwijze van de medewerkster.
Haar stelling dat ze het deed om het beoogde percentage gescande klantenpassen te halen, kan ze niet hard maken. Bovendien verklaart die stelling niet waarom ze vervolgens de op deze wijze verkregen voordeelcoupons heeft gebruikt.
Doordat de werkneemster bewust voordeelcoupons heeft gebruikt die niet aan haar toekwamen heeft zij haar werkgever benadeeld, hetgeen als fraude valt te bestempelen. De werkgever voert, zoals expliciet blijkt uit het huishoudelijk reglement, ter zake van fraude een zero-tolerance beleid: ‘Bij diefstal en/of fraude door de werknemer volgt onherroepelijk ontslag op staande voet’. De rechter stelt vast dat de werkneemster op de hoogte was van dit beleid.
De rechter gaat niet mee in de stelling van de medewerkster dat de bouwmarkt na haar mededeling dat zij zwanger was, heeft gezocht naar een reden om haar te ontslaan. Vast staat dat ze heeft gefraudeerd, ook al was het voor een klein bedrag. De medewerkster is zwanger en heeft nu wellicht inderdaad minder kansen op de arbeidsmarkt, maar dat belang weegt niet op tegen het belang van de bouwmarkt om iedere vorm van fraude tegen te gaan door middel van het zero-tolerance beleid.
Tip: Ook fraude voor een klein bedrag kan een dringende reden voor ontslag opleveren, mits er een gerechtvaardigd en duidelijk zero-tolerance beleid is.
